کارد یا چاقو شیئی تیز است که برای بریدن بکار میرود. رایجترین طرح برای یک کارد
به شکل یک تیغه تیز فلزی است که بهوسیله یک زبانه به یک دسته پیوسته شدهاست. از
کاردها از دوران نوسنگی تاکنون چونان ابزار یا جنگ افزار بهره گیری شدهاست. از
کاردهای نخستین ابزارهای دیگری مانند ساطور، خنجر و شمشیر مشتق شدهاند. کاردها یا
چاقوهای گوناگونی وجود دارند که برای کارکردهای گوناگون بکار میروند مانند:
چاقوی میوه خوری، غذاخوری، حکاکی، گل کنی، دالبر زنی، توپی کن، ضامندار و جز اینها.
ابزاری که برای تیز کردن لبه چاقو بکار میرود، چاقوتیزکن نام دارد.

استان زنجان از مراکز برجسته چاقوسازی در ایران است.
خَنجَر یا دشنه جنگ افزاری است کوتاه اندازه کارد که دو دم آن تیز و برنده است. خنجرهای شرقی بیشتر خم میباشد و خنجرهای اروپایی بیشتر شبیه یک شمشیر کوتاه است.
شَمشیر یک سلاح سرد است که از یک تیغه بلند و لبهتیز و یک دسته تشکیل شدهاست.
شمشیر در فارسی میانهٔ هم به همین صورت (با یای مجهول) بوده است. واژهٔ schimitar انگلیسی (و معادلهایش در زبانهای اروپایی) نیز برگرفته از این واژه و به معنی نوعی شمشیر خمیدهاند.
در خاور قدیم برای ساخت شمشیر از سه نوع فلز به نامهای نرمآهن (آهن نرم)، شاپورگان (آهن سخت) و پولاد آمیخته بهره میگرفتند. پولاد گوهردار که برای شمشیرسازی نیز استفاده میشد روهینا نام داشت. به ابزار ساختهشده ازر روهینا، روهنی میگویند.
وقتی نام شمشیر عربی به گوش می رسد ناخودآگاه نام شمشیر دمشقی به زبان می آید چرا که بسیاری از نام آوران و قهرمانان عرب با این شمشیر توانسته اند فتوحات بسیاری به همراه آورند. شمشیر در نزد اعراب وسیله زیبایی و تزیین نیست بلکه وسیله ای است برای جنگ و نشان افتخار و عزت و شرافت با این حال تا جایی که ممکن بوده جدا از محکم ساختن شمشیرها بر زیبایی هنری آن نیز دقت شده است.شمشیر عربی به چهار نوع تقسیم می شود: نصل (نیزه دار) مقبض (دسته دار) غمد (غلاف دار) و حمائل. اعراب نسب شمشیرهای نصل را به هند می رسانند که توسط غربی ها به دمشق رسیده است. این شمشیر از فولاد آب دیده به دو شکل فولاد سخت و فولاد نرم ساخته می شود. رنگش نیز سیاه است و انواع مختلف دارد سیاه روشن سیاه خراسانی و سیاه شامی.اسلحه سازان عرب و فارس و روم همواره در طول تاریخ بر این باور بوده اند که در پس ساخت شمشیر دمشقی رازی است و همیشه سعی می کردند با تقلید از این شمشیر شمشیرهای خوبی بسازند. اسلوب و نحوه ساخت شمشیر دمشقی تنها از پدر به پسر منتقل می شد و به همین دلیل سال های سال ساخت این نوع شمشیر از عجایب به شمار می رود. فیاض سلیمان السیوفی ۴۳ ساله و یکی از مشهورترین سازندگان شمشیر دمشقی که از اجداد خود ساخت این نوع شمشیر را یاد گرفته می گوید: خانواده ما همیشه شمشیر دمشقی را از طلا و مس می ساخته و طریقه ساخت شمشیر را تنها به فرزندان خود می آموخته است تا شکل همگانی پیدا نکند. وی پسری هشت ساله دارد. می گوید: نمیدانم که دوست داشته باشد این هنر خانوادگی را بیاموزد به همین دلیل سعی دارم شمشیر سازی را به برادرم یاد بدهم. وی می افزاید: شمشیر دمشقی شمشیر فرماندهان و امراء بوده و به همین برندگی و استحکامی که داشت از شهرت ویژه ای برخوردار بود. قیمت هر شمشیر دمشقی بیش از ۳۰۰ هزار لیره سوری (۶ هزار دلار) است.
اخیراً مجله علمی نیچر به نقل از دانشمندان آلمانی بیان کرده است که شمشیرهای معروف دمشقی که در جنگهای صلیبی توسط مسلمانان مورد استفاده قرار می گرفته است حاوی رشته هایی از نانو لوله های کربنی است که مسبب استحکام بالای آن بوده است.
keywords : کمپ رز،سایت رز کمپ،مقاله اینترنتی
چاقوی میوه خوری، غذاخوری، حکاکی، گل کنی، دالبر زنی، توپی کن، ضامندار و جز اینها.
ابزاری که برای تیز کردن لبه چاقو بکار میرود، چاقوتیزکن نام دارد.

استان زنجان از مراکز برجسته چاقوسازی در ایران است.
خَنجَر یا دشنه جنگ افزاری است کوتاه اندازه کارد که دو دم آن تیز و برنده است. خنجرهای شرقی بیشتر خم میباشد و خنجرهای اروپایی بیشتر شبیه یک شمشیر کوتاه است.
شَمشیر یک سلاح سرد است که از یک تیغه بلند و لبهتیز و یک دسته تشکیل شدهاست.
شمشیر در فارسی میانهٔ هم به همین صورت (با یای مجهول) بوده است. واژهٔ schimitar انگلیسی (و معادلهایش در زبانهای اروپایی) نیز برگرفته از این واژه و به معنی نوعی شمشیر خمیدهاند.
در خاور قدیم برای ساخت شمشیر از سه نوع فلز به نامهای نرمآهن (آهن نرم)، شاپورگان (آهن سخت) و پولاد آمیخته بهره میگرفتند. پولاد گوهردار که برای شمشیرسازی نیز استفاده میشد روهینا نام داشت. به ابزار ساختهشده ازر روهینا، روهنی میگویند.
وقتی نام شمشیر عربی به گوش می رسد ناخودآگاه نام شمشیر دمشقی به زبان می آید چرا که بسیاری از نام آوران و قهرمانان عرب با این شمشیر توانسته اند فتوحات بسیاری به همراه آورند. شمشیر در نزد اعراب وسیله زیبایی و تزیین نیست بلکه وسیله ای است برای جنگ و نشان افتخار و عزت و شرافت با این حال تا جایی که ممکن بوده جدا از محکم ساختن شمشیرها بر زیبایی هنری آن نیز دقت شده است.شمشیر عربی به چهار نوع تقسیم می شود: نصل (نیزه دار) مقبض (دسته دار) غمد (غلاف دار) و حمائل. اعراب نسب شمشیرهای نصل را به هند می رسانند که توسط غربی ها به دمشق رسیده است. این شمشیر از فولاد آب دیده به دو شکل فولاد سخت و فولاد نرم ساخته می شود. رنگش نیز سیاه است و انواع مختلف دارد سیاه روشن سیاه خراسانی و سیاه شامی.اسلحه سازان عرب و فارس و روم همواره در طول تاریخ بر این باور بوده اند که در پس ساخت شمشیر دمشقی رازی است و همیشه سعی می کردند با تقلید از این شمشیر شمشیرهای خوبی بسازند. اسلوب و نحوه ساخت شمشیر دمشقی تنها از پدر به پسر منتقل می شد و به همین دلیل سال های سال ساخت این نوع شمشیر از عجایب به شمار می رود. فیاض سلیمان السیوفی ۴۳ ساله و یکی از مشهورترین سازندگان شمشیر دمشقی که از اجداد خود ساخت این نوع شمشیر را یاد گرفته می گوید: خانواده ما همیشه شمشیر دمشقی را از طلا و مس می ساخته و طریقه ساخت شمشیر را تنها به فرزندان خود می آموخته است تا شکل همگانی پیدا نکند. وی پسری هشت ساله دارد. می گوید: نمیدانم که دوست داشته باشد این هنر خانوادگی را بیاموزد به همین دلیل سعی دارم شمشیر سازی را به برادرم یاد بدهم. وی می افزاید: شمشیر دمشقی شمشیر فرماندهان و امراء بوده و به همین برندگی و استحکامی که داشت از شهرت ویژه ای برخوردار بود. قیمت هر شمشیر دمشقی بیش از ۳۰۰ هزار لیره سوری (۶ هزار دلار) است.
اخیراً مجله علمی نیچر به نقل از دانشمندان آلمانی بیان کرده است که شمشیرهای معروف دمشقی که در جنگهای صلیبی توسط مسلمانان مورد استفاده قرار می گرفته است حاوی رشته هایی از نانو لوله های کربنی است که مسبب استحکام بالای آن بوده است.
keywords : کمپ رز،سایت رز کمپ،مقاله اینترنتی